Na een lange vliegreis met tussenstop in Singapore wordt de bestemming Sydney bereikt. Van hieruit gaat de reis via een bus naar het country stadje Goulburn voor het voorprogramma. In dit stadje wonen veel hobbyboeren en in de omgeving zijn ook veel grote schapenboeren. Het Merinoschaap wordt hier veel gehouden. De laatste jaren is het hier erg droog geweest wat een zware tijd is voor deze boeren. Omdat het in Australië nu winter is zijn de temperaturen een stuk lager dan thuis in Dieteren.Op de zogenaamde “Recreationground/Showground” worden westrijden en activiteiten geörganiseerd. Tenslotte wordt in een "barn" de mis opgedragen.
Vermeldenswaard is nog dat Pieter Schoenmakers de mis mee gediend heeft in St. Leonards Church waar de viering door 3 bisschoppen geleid werd voor ruim 700 katholieken uit Nederland. De thema's die hierbij aan de orde kwamen geloof, hoop en liefde werden later verder behandeld tijdens een discussie ronde, geleid door pastoor Kanke.
Het voorprogamma wordt afgesloten in Canberra de Aartsbisschop van Canberra leidde deze viering.Wat opvalt bij de vele eucharistievieringen die de familie Schoenmakers bezoeken is dat het hier algemeen gebruikelijk is dat iedereen tijdens de eucharistie naast de hostie ook wijn krijgt, soms de hostie gedipt in de wijn maar het kan ook dat men uit de beker drinkt.
Het hoofdprogramma vindt vervolgens in Sydney plaats.
In Sydney wordt eerst geslapen in de aula van de “highschool” maar al gauw dient zich een gastgezin aan waar de familie terecht kan. Het blijkt een bekende en vooraanstaande chirurg te zijn waar de familie het zeer goed naar de zin heeft.
Als de paus aankomt in Sydney op 17 juli wordt in Barangaroo de openingsmis opgedragen.
De “Finalmass” was op zondag 20 juli hiervoor begeven alle pelgrims zich te voet op zaterdag 19 juli via de straten van Sydney om over de Harborbridge naar Randwick te gaan. Markant detail is dat deze Harborbridge toen voor alle overige verkeer afgesloten was, wat slechts sinds de bouw van de brug in 1930 slechts een enkele keer eerder is gebeurd.Bijna iedereen is kleurig uitgedost met vlaggetjes en draagt een luchtbed en slaapzak mee om eenmaal aangekomen op de renbaan, dit is de plek waar de mis zal worden opgedragen, gaat iedereen slapen onder de sterrenhemel van Sydney na de avondwake ter plaatse.
De hoofdmis op deze zondag is spectaculair en duurt ongeveer 2,5 uur, alles kan ook gevolgd worden via grote projectie schermen naast het grote podium. De Kardinaal van Sydney spreekt hier de paus toe met de historische woorden “One mission is better then a thousand options”.
Naast het officiële programma was er uiteraard ook tijd voor vrije tijd. Hier werd dankbaar gebruik van gemaakt om bijvoorbeeld Sydney te bekijken. In Sydney wordt geslapen in de slaapzaal van een school maar omdat de scholen weer beginnen moet men uitwijken naar een grote zaal in het Olympisch stadion.
Vervolgens werd een door het Bisdom Roermond geregelde rondreis gevolgd. Met een 12 uur durende busreis werd naar het zuidelijkere dus ook koudere Ballarat gereden. De familie Schoenmakers krijgt een gastgezin toegewezen in de bush-bush buiten het dorp, ook deze mensen zijn zeer vriendelijk en gastvrij. Ballarat is ook een country stadje met ca 100.000 inwoners van oudsher een goudzoekersstad op ongeveer 100 kilometer van Melbourne gelegen. Van hieruit wordt gedurende een week uitstapjes gemaakt in de verre omgeving.
Zoals de “Great Ocean Road” langs deze route wordt de bezienswaardigheid bekeken die veel gefotografeerd wordt namelijk “De Twaalf Apostelen” dit zijn kolossale rotsblokken die uit de oceaan omhoog steken. Ze zijn gevormd door verweren van de kalksteenrotsen langs de kust dit gaat met een snelheid van 2 cm per jaar.Vervolgens wordt ook Melbourne bezocht en Brambuk nationaal park waar de Grampians worden bekeken. Dit is een rotsachtig landschap met hoogten en enorme diepten.
Er wordt ook kennis gemaakt met de gevaren van de Australische natuur, zo komen er bijvoorbeeld zeer giftige spinnen algemeen voor. Voor de bevolking betekent dit altijd opletten als men in de tuin aan het werk gaat maar ook binnenshuis komen de diertjes wel eens voor. Dus ook opletten bij het schoenen aantrekken, eerst even kijken of er niets is ingekropen.
Er worden zoveel indrukken opgedaan, gewoon teveel om allemaal op te noemen. Het was een echt grote ervaring zowel op godsdienstig als op persoonlijk vlak. Het was voor iedereen, jong en oud een onvergetelijke ervaring.
De terugreis wordt vol mooie herinneringen aanvaard inclusief een aantal bijzondere souvenirs zoals:
- een heuse door aboriginals beschilderde boemerang
- een speciale ter gelegenheid van de jongerendagen uitgegeven Dollar
- pelgrimsboekje
- reisbijbel
- rugzak
- groene muts gekregen tegen de kou in Goulburn, sjaal Roermond/Sydney, een liederen en gebeden boek van het bisdom Roermond
- en niet te vergeten een aantal ANZAC biscuitkoekjes. Deze laatste hebben een speciale betekenis, ANZAC betekent nl Australian and New Zealand Army Corps. Deze koekjes bevatten onder meer wattleseed en werden ook al tijdens de tweede wereldoorlog aan hun soldaten in het buitenland gestuurd.